Sevgili Macide arkadaşım,

Senin de dediğin gibi, düşünce gücünün ilahi güçle birleşmesinden ortaya çıkan eser değil mi bu başına gelen olay?

Ben buna, Allah’ın bize verdiği “akıl ve kalp gücünü” beraber kullanırken, Allah’ın yardımını da ekleyince ortaya çıkan mucize diyorum.

Seni tebrik ederim, bu mucize eser için. Hayatının her alanında bol bol devamını dilerim.

Sorunun cevabına gelince…

“İhtiyacımız olan şeyleri, neden aynı şiddetle isteyemiyoruz?” diyorsun.

Pin It

Hani olur ya hasta bir insanın canı hiç bir şey istemez. Biraz onun gibi sanki.

Hatta bazımız, bunları istemenin çirkin olduğunu bile düşünüyor.

Hatta bazen kişi bunları haketmediğini bile düşünebiliyor.

Üstelik sadece maddi değerleri değil, manevi değerleri bile, (sağlık, iyi ve sevgi dolu bir eş, çocuk, arkadaş, ebeveyn vs. vs. gibi)  kendimize çekmeyi bırak, tam gaz itmekle meşgul olabiliyoruz.

Bu sebeple, “kabe örtüsü” istemeyi ruhumuz kabul edip, tam gönülle isteyebilirken, başka konularda “o kadar da istemem” diyebiliyor.

Oysa ki, ruhumuzun yaralarını iyileştirebilsek, onun keyfini yerine getirebilsek, o da anlayacak ki: iyi-güzel-doğru olan her şeyi istemekte bir sakınca yok.

Ben bu konuda en çok şu ayeti seviyorum:

********************************************

“Allah’ın, kulları için çıkardığı süsü, güzel ve tatlı rızıkları kim haram etmiş?”

Araf Suresi 32

********************************************

Ruhumuz bunu idrak edebilse, sanırım, bu problem çözülmüş olacak.

Zaten çekim yasasını kullanmanın özü de bu değil mi?

Ruhumuzu rahat ve ister bir hale getirip, hayatta istediğimiz iyi-güzel-doğru şeyleri kendimize çekmek.

Bunun için de kendimize, çevremize ve hayata olan sevgimizi arttırmak, ruhumuzun yaralarını iyileştirmek ve sonra da istediğimiz şeyleri istemek veya dilemek gerekiyor.

Bu konularda makalelerimde pek çok merhem bulacağını umuyorum.

Hepsi bu amaç için yazıldı:

• Ruhumuzun yaralarını sarmak,
• merhem sürmek,
• ve sahip olduğu Allah vergisi yetenekleri tekrar uyandırmak için…

Benim ayrıca sana (ve senin gibi “bir mucize gerçekleştirmiş ve yeteneğini ortaya çıkartmış” arkadaşlara) özel bir tavsiyem olacak:

Her gün, gün boyunca 3-5 tane ufak-tefek dileklerde bulun, bunları birkaç defa içinden söyle ve yanına Allah’ın yardımını alacak güzel sözler de ekle.

Mesela, “Bugün çok güzel bir gün geçireyim” veya “Bugün eski bir arkadaşla karşılaşayım” veya “Bugün elimize sürpriz bir para geçsin” gibi.

Bunları büyük çapta güzellikler için alıştırma şeklinde kullan ve aynı zamanda da tadını çıkarmaya bak.

Ve en ufak bir “dilek gerçekleşmesi” başına geldiği zaman, mesela sürpriz bir para diledin ve arkasından yolda 1 kuruş bozuk para buldun, hemen şükranla al ve sakın ha küçümseme, Allah’a şükret.

Pin It

Çekim yasasını ve yeteneklerimizi öldüren TEK şey var:

Meydana gelen minik işaretleri küçümsemek ve “Bu çok az” veya “Bu yetmez” veya “Ben bunu ne yapayım, daha çok lazım” şeklinde bunları ezmek ve yok saymak.

Halbuki bunlara, kör bir insanın gözünde beliren ilk ışık gibi yaklaşmak gerekiyor.

Evet, hala kör ama ışık görmeye başlamak, gözün görmeye başlamasının ilk işareti değil mi? Hem de çok önemli bir işaret.

Veya bir bebeğin ilk adımları gibi. Evet çok zayıf, her an düşebilir ama korunur ve desteklenirse, daha güçlü adım atacak, hatta ilerde yürüyüp koşacaktır bile o bebek.

O yüzden büyük dilekler isterken, gerçekleşen ufak başarılarımızı da takdir etmek çok önemli.

Umarım soruna biraz olsun ışık tutabilmişimdir.

Güzel haberlerini bekliyorum.

Çok çok sevgiler.