Şefkat ve Özşefkat

Pin It

Son iki haftayı, günlük normal işlerim ve çalışmalarımın yanında, geçen yazımda anlattığım “Özdeğer” konusunun daha da derinlerinde ne olduğuna bakmakla geçirdim.

Bulduğum şey beni çok mutlu etti. Sizlerle de paylaşmak isterim.

Özdeğer’in daha da derininde ne var biliyor musunuz?

ÖZŞEFKAT

Özşefkat, kendimize duyduğumuz şefkat demek.

Bu söz hiç kullanılmış mı diye internette arayınca, sadece Ankara’da bir sitenin adı olarak bulabildim. Bu sitenin oturanları acaba bu ismin ne anlama geldiğini biliyorlar mı diye merak ettim. Türkçemizde genelde “öz” kelimesi bir başka kelimenin önüne gelince “gerçek, asıl” anlamında kullanılıyor.

Oysa benim yukarıda kullandığım anlamda, “öz” öneki “kişinin kendine duyduğu” anlamında.

Hayatımızın en derinindeki, çekim yasası açısından da çok değerli bir hazinenin anahtarı olan bu kavram için “özşefkat” kelimesini bulmaktan gurur duyuyorum. (Yaşasın!!!!)

***********************************************

Bazen hayatta geçim derdiyle, veya ailemizin iyiliği için, veya işimiz için, hatta akrabalar ve arkadaşlar için koşturup durabiliyoruz. Bu hayat koşuşturmasında, farkına varmadan kendimizi bir köle konumuna sokabiliyoruz.

Bir eş, bir anne olmak da zaten, özverili olmakla eşdeğer değil mi?

Bunların üzerine kişi, hele hele bir de kendi işinin sahibi ise, bazen köle de kendisi oluyor, köle sahibi de.

Hem kendisini daha da çok çalışmak için itekleyip, dürtükleyip duruyor, hem de yaptığı hataları en acımasız eleştiren kişi de gene kendisi oluyor.

Oysaki, etrafa, çevremize anlayışlı, sevgi dolu ve şefkatli davranabilmek için, en önce kendimize şefkatli davranmayı öğrenmemiz lazım.

Türk Dil Kurumu, şefkati “sevecenlik” olarak, sevecenliği de “acıyarak ve koruyarak sevme” şeklinde tanımlıyor.

Benim tanımıma göre ise şefkat, en güzel anne-bebek ilişkisinde görüldüğü üzere, şöyle:

Pin It

Sanırım bu hissi Allah ve peygamberlerden başka, en iyi bilenler, anneler ve babalar. (Ve bazı diğer akrabalar.)

Yeni doğmuş bir bebeğin, o narinliği, korumasızlığı, gerçekten de, insanın içini burkuyor ve insanın içinde “koruma, yardım etme, besleme, büyütme, acıma” hislerini, kısaca “şefkat” hissini uyandırıyor.

*************************************************

“Şefkat” konusunu bu şekilde anladıktan sonra, “özşefkat” konusunu da anlayalım.

Sanırım bu konuyu anlamanın en güzel, en kolay, en çabuk yolu, tecrübe etmek.

Siz de hemen şimdi, kendi hayatınıza bir bakın.

• Koşuşturmalarınızı,
• Yaşadığınız zorlukları,
• Dertlerinizi ve bunlardan kurtulmak için gösterdiğiniz çabaları,
• Zayıflıklarınızı ve hatta bu zayıflıklar sebebi ile hissettiğiniz çaresizlikleri,
• Boşvermişlikleri, kendinizi bırakmanızı,
• Veya o konuya kafanızı takmanızı ve hatta köle gibi çalışmanızı,
• Ve en önemlisi de kendinize yaptığınız ağır eleştirileri…

Bunlara bakıp, oldukları gibi gördükten sonra, sanki bir annenin, o çaresiz, zayıf, güçsüz bebeğine karşı hissettiği o şefkat, anlayış, koruma, yardım etme hislerini KENDİNİZE yöneltin ve hissetmeye çalışın.

Kendinize “Elimden geleni yapıyorum.” deyin.

“Yaptığım hatalarımdan dolayı kendimi affediyorum.”

“Kendime soğuk ve mesafeli değil, sıcak ve sevgi dolu davranmaya karar veriyorum.”

“Kendimi anlıyorum.”

“Kendimi seviyorum.”

“Ne kadar büyük zorluklar yaşıyor olursam olayım, Rabbimin de yardımı ile rahata ereceğimden hiç şüphem yok.”

Veya, “İçinde bulunduğum durumu düşünürsek, yapabileceğim en doğru şeyi zaten yapıyorum, kendimi paralamama, bu kadar eleştirmeme, cezalandırmama gerek yok.” deyin.

Hissettiniz mi?

TEBRİKLER.

Özşefkat hissini tattınız.

Şimdi yapmanız gereken, bu hissi 40 yılda bir değil, daha sık hissetmeye odaklanmak.

En azından her gün sabah-öğlen-akşam bir kaç dakikalığına da olsa bu hissi hissetmeye çalışın.

Bu hissin hayatınıza çekeceği güzel şeyleri görünce zaten, sizin de bu 5 dakikaları daha da arttırmak için seferber olacağınıza hiç şüphem yok.

Özşefkat hislerinizi geliştirmenin bir diğer yolu da, sevdiğiniz meşgalelere zaman ayırmaya özen göstermek.

Şekerleme yapmak, kısa hoş bir yürüyüş, fotoğraf çekmek, yemek yapmak, örgü örmek, çay içip yağmurun yağışını seyretmek, Kuran okumak …

En sevdiğiniz uğraşılar neler?

Bunları hayatınıza dahil etmeye özen gösterin.

Bol şefkat ve özşefkatli günler dilerim.

**************************************************

ÖNEMLİ NOT:

Şefkatin daha da derininde var olması gereken bir şey var: Ahlak.

AHLAK NEDİR?

Ahlak, hayatın sekiz parçasına, iyilikler-güzellikler getirmektir. Ve bu amaç için uğraşmaya niyet etmek ve karar vermektir.

Ahlak, hayatın sekiz parçasına kötülük-çirkinlik getiren şeylerden ve insanlardan uzak durmaktır. Ve bu amaç için niyetlerini, kararlarını ve çabalarını temiz tutmaktır.

Hayatın 8 parçası hakkında detaylı bilgi için bakınız:
http://cekimyasasi.net/makaleler/2010/01/25/hayati-anlamak-ve-sevmek/

***************************************************

İşte Kuran’dan Allah’ın ve peygamberlerin şefkatleri üzerine bir kaç ayet:

BAKARA 207

“İnsanlardan öylesi de vardır ki, benliğini Allah’ın hoşnutluğunu elde etmeye satar. Allah, kullarına karşı Raûf’tur, çok şefkatlidir.”

Bakara: İnek

Rauf: Acıma,şefkat ve esirgemesi sınırsız olan.

ÂLİ IMRÂN 30

“Gün gelecek, her benlik, hayırdan işlediğini önünde bulacaktır. Kötülükten işlediğini de… İsteyecektir ki, önüne getirilenle kendisi arasında uzun bir mesafe olsun. Allah sizi, kendisinden sakınmaya çağırır. Allah, kullarına karşı Raûf’tur, çok şefkatlidir.”

Ali İmran: İmran ailesi

TEVBE 128

“Yemin olsun, içinizden size onurlu bir resul gelmiştir. Sizi rahatsız eden şey onu da üzer. Çok düşkündür size. Müminlere ise daha şefkatli, daha merhametlidir.”

Tevbe: Tövbe, işlediği bir günah veya suçtan pişman olarak bir daha yapmamaya karar verme.

HADÎD 9

“O, odur ki, sizi karanlıklardan aydınlığa çıkarsın diye kulu üzerine, gerçeği apaçık gösteren ayetler indiriyor. Allah size karşı gerçekten çok şefkatli, çok merhametlidir.”

Hadid: Demir

HAŞR 10

Onlardan sonra gelenler de şöyle derler: “Rabbimiz! Bizi ve bizden önce iman etmiş kardeşlerimizi affet; kalplerimizde, inananlara karşı bir düşmanlık bırakma! Rabbimiz, sen çok şefkatli, çok merhametlisin!”

Haşr: Haşir, toplama, diriltme

TEVBE 114

İbrahim’in, babası için af dilemesi, sadece ona verdiği bir söz yüzündendi. Onun Allah düşmanı olduğu kendisi için açıklık kazanınca, ondan uzaklaştı. Şu bir gerçek ki, İbrahim başkaları için gamlanıp ah eden ince yürekli, yumuşak bir insandı/tam bir evvâhtı.

Evvah: Başkaları için gamlanıp ah eden, ince yürekli, yumuşak

*********************************************

Kuran-ı Kerim Ayetleri için kaynak: KURAN-I KERİM MEALİ (Türkçe Çeviri) Prof. Dr. Yaşar Nuri Öztürk

Kuran’ı anlayarak okumamız için çıkardığı, parantezsiz ve yorumsuz, bu harikulade ürün için Allah ondan razı olsun.

Tweet Yap
Facebook'ta paylas!